Ne kadar kolaylaştı her şey
Neler neler var sağımızda solumuzda
Düşüncelerden
Üretmekten
Yorulmaktan kaçmak için
Hesaplaşmaları yarınlara ertelemek için

Bir zamanlar gözlerine esir olduklarımızın
Sesini bile duymaya edemediğimiz tahammülleri satıp
Huzur yakaladığımızı sanmak için

Çok şeyler bir tık yakınımıza taşındı bile
Hoşumuza mı gider oldu bilinmez
İnsanlığın azaldığı zamanlara mı kurulduk
Birden fırlayıverdiğinde kaçtıklarımız önümüze
Ne şekiller dolaşır yüzümüzde... meraktayım

Çalı çırpılara dolanmadan yürüyüşler
Çamurları tanımayan ayakkabılar
Basamak nedir bilmeyen dinlenmelerle
Geçerken hayat
Durup düşünmeyen başları meşgul etmek kolay ötesi

Aç en parmak ucuna yakın kanalı
Saçma sapan konuşan bir dudağa dik gözlerini
Uçuversin düzene getirmek zorunda oldukların
Ertelensin bugün yapılacaklar
Pişmanlıkları hatırlama
Zorda kalanı bırak zoruyla
Ne kolay her şey
Elleri iş görenlerin inadına
Mum ışığıyla hayal kuranların yanında

Çamaşır toplamak bile zor ötesi değil mi
Mandalları sakince kabında biriktirmek
Herbirine bir dilek düşürmek
Bir de bunun makinesi çıksa da
Takılmasa parmağıma ne olacak bu dünyanın hali düşüncesi
Diye çekilen iç sesler çalınıyor sanki kulağıma

Kolaylaştı hayat vesselam
Düşünmenin dayanılmaz ağırlığını alanlar sayesinde...

ASLI DEMİREL...