Düşlerim,
dağın eteklerinden zirveye doğru uzanan ağaç misali
Güneşi görmektir tek emeli
Güneş,
tüm koyu renkleri yok edendir...
Küstürmez hiç bir çiçeği,
ağacı, böceği
gölgenin kıymeti
güneşten gelir
hesap sorulmaz gölgenin karanlığına

geceler hüzün verir insana
karanlığında boğulmamak içindir, geceleri düş uykusuna yatmalar
nasılsa günler güneşin emrinde
asayiş belkemal
sorun yok günlerde

ya geceler
geceler,
karanlığın koynundaki geceler
düşlere mahkum geceler

düşlerim
gecelerde
bir fırça misali aydınlatır yüreğimi
güneşe hasret
düşlerim
bitmek bilmeyen
her nefes alışta beslenen düşlerim

bağlantı hatası var
yüreğimin dibinde
ya geç kaldım dünyaya gelmeye
ya hasretim olmayan güzelliklere
yoooo !
yanlış anlamayın
isyanım yoktur Allaha
eksik eteğim belki de bu dünyada
ya gözlerim kör, görmüyorum cismi
koybolmuşum ruhlar aleminde
beni de yanınıza alın yüreğiyle konuşanlar
kendinde kaybolup
uzaklara ulaşanlar
yalnızım düşlerim olmasa
mutsuzum düşlerim olmasa
yokum belkide
yaşamıyorum yeryüzünde
düşlerim
son ekmek kırıntıları
bir güvercin gagasında...

1 ocak 2011/Nilgün Kurt