Kimi vakit
Nutkum durdu
Gözlerim yaşla yol alarak,
Hicranın inhisarında sabra koyuldu
Aklıma ne oldu, idrakim neden
kalbime itminan olmam için inşirah sunmuyor
Umutlarım lahzalarda her nedense yeşermiyor,
Hazan yine sineme sökün ediyor


Kalbimi
Şerh edebilmeliyim
Ruhumun tevdi edilmesinde ki
Saiklerinin gerekçelerini öğrenmeliyim
Kime nasıl sual etmeliyim,
Hal ehli nefesin izlerini
Muhakkak ziyaret etmeliyim
Neden kifayet etmeyen bilgilerle
Ve rivayetlerle, amel etmeye
İltifat etmemeliyim


Muhakemem
Niye bu kadar miskindir
Bilmem ki bu halime muhtaç eden
Hangi nefesler ve bahaneler içinde ki erktir
Kimsesizlik ne çetin bir kederdir,
Sahibinden habersiz kalmak
Aşka yetmeyecektir
Ömür değirmeni,
Vaktin hakikati için aklınla ilintili
Kılınan gerekçe kılan bedeldir


Sahipsizlerin
Hamisi olmalıyım
Sokak aralarında umutla bakan
Nefeslerin yardımına ihsanla koşmalıyım
Kapısı kapanan,
Umutları hazanlaşan kim varsa,
Aşkın şerabından bahsetmeliyim
Gönlümün hicran damlalarını,
Hüzün içinde yakarışımı
Yakinen hissettirmeliyim


Dillenen
Alışkanlıkları bilmeliyim
İman ettiğim,
Ruhumla cüretine yeltendiğim,
Kalbimi sahibine ram eylediğim
Suskun umutların vakti için
Kanaat eylediğim, bahtımın
Kazasına el hak dediğim
İrademin ve kıt aklımın aidiyetine olan
İhtiyacını an be an iliklerimde hissettiğim


İnsan kalbi
Ve aklıyla bir nazardır
Aşkın ve hakikate olan muhtaçlığına
Amade bulunan ardır, edep içinde hardır
Azim ve ihsanıyla farktır,
Ecir ve inayetiyle ihsandır,
Vuslat için sabr-ı hasattır
Aşk için vardır, ceht ile vicdandır,
Hal içinde manalaşan fermandır
Furkan-ı şiardır


Mustafa Cilasun