Her nefes huzur sesi her cümle albenili
Bir peri suret bakar alna düşer kekili
Cam ki sonsuz kam alır çayı kucaklamaktan
Çaya keser aynalar yöre olur çay/eli.


Halka halka dumanı üstünde iken çayın
O muhteşem manzara gönlünü çeler ayın
Şükrün fotoğrafıdır zuhur eden zamana
Haset bürür içini kaşanenin sarayın.



Mevsim yaz kış fark etmez içlenir her dem demlik
Kâğıt kalemi özler hasetlenir kalemlik
Yârenlik çayla özdeş gerisi teferruat
Dudaklardaki hasret dost bağında sitemlik.


Halkalansın buğusu ince belli bardağın
Meftunu olur çayla tereddütsüz şar dağın
Kent soylu düşünceler kaynar da semaverde
Yakasında gül misal gülümser hep kar dağın.


Çaya dair ne desek suyun gönlü hoş olur
Su ateşle barışır ünsiyet bir hoş olur
Damıtılır güzellik bir peri merhaba der.
Çaysız muhabbet tatsız mekanlarsa loş olur.


Zamana gülümseyen billûr bakışlı peri
Odur ılgarla giden tolgalı huzur eri
Cazibesi kudretten ondadır pürüzsüz ten
O bizi meftun eden doğduğu günden beri.

Çaya dair zamanlar doyumsuz bir manzara
Çay deminde barışır daima akla kara
Reh-i çay mı demeli geçtiğimiz bulvara
Semaverin bağrında depreşen kutlu yara.
Ankara,30.12.2010