Tufan Sandığın!..

Git görünme gözüme… Sonun olur cinnetim;
Madem beni yok saydı sözlerinde her hece;
Ne sana mecburum ben ne diz çöker minnetim;
Dilimden dökülenler tövbedeyken bu gece;
Farzımdaki her cüz’e secde eder sünnetim;
Ne sana mecburum ben ne diz çöker minnetim;

Giderken gözlerinde hayal - meyal gördüğüm;
Bir yarısı Cehennem cennetim bir yarısı;
Çözülmeyen sır oldu sarpa sardı kördüğüm;
Ve hasret rengi dolar hani hüzün sarısı;
Boğazımda bir damla yutkunur düğüm düğüm;
Giderken gözlerinde hayal - meyal gördüğüm…

Ressamların çizdiği kalemlerin yazdığı;
Tarifi aşka gebe yine sensiz sabahlar;
Melanet küreğinin heves edip kazdığı;
Kirpiğimde nöbetçi sevdamı vurur ahlar;
Dökülür yanağımdan hıçkırığın sızdığı;
Ressamların çizdiği kalemlerin yazdığı…

Bakmasını bilmeyen gözler neylesin nuru;
Sol yanımda devrilen koca çınar duruyor;
Başımız önde elbet sorulurken o soru;
Keman hicran makamı kanun başka vuruyor;
Katlanmak hasretine budur işte en zoru;
Bakmasını bilmeyen gözler neylesin nuru…

Senin tufan sandığın bende yürek atışı;
Sararmış sayfalardan sensiz medet umuyor;
Hicranın nefesime son darbeyi katışı;
Ve vuslat usul usul gözlerini yumuyor;
Böyle olur kahpenin sevdasını satışı;
Senin tufan sandığın bende yürek atışı…

Ali ALTINLI – 28/12/2010
Saat: 20:49