1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1183
Okunma
acıdan kavrulmuş kelimelerle
başlıyorum
satırlarıma
ikimizde
vuslatta burç olmak istiyoruz
birbirimize bakıp
geçelim
diyor gönlüm
özlem ateşlerinin içinde
ne olacaksa olsun artık
varolalım aşka
ağlayalım
gözpınarlardan
bembeyaz inciler aksın
sonsuzluğa..........
yoruldum
çok yoruldum vefalı!
hicran içimi sardıkça
sensizlik
tenha gecelerin
sessizlik fısıltısında
hayal ikliminde koybolup
duruyorum
tutuyorum ellerinden
ayağa kalkıp
masumluğun;
mavi halıdaki pulları bile kıskandırıyor.
vuslutın sımsıcak kucaklaması
hicranın
bütün yorgunluğunun
ruhumda..........
dağların ağır yükü hafifledi sırtımdan
hicran deryasının derinliği artıyor
son demler.............
aşk ;
artık yalnız hissetmesin kendini
içinde aşk kokan harfler olacak
Cevap Yaz