Gözümden akarken; damla, damla yaş,
Halimi bilmedi, hiçbir arkadaş.
Bize omuz attı, hakiki sırdaş,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

Ülkemde sorun çok, ilgilenen yok,
İyi gitmiyor hal! Her taraf bombok,
Saplanır kalbime, zehirden bir ok,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

İktidar pek kaba, muhalefet’ te,
Oynayıp dururlar, cambazca ipte,
Her bir şey ayyukta, şu memlekette,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

Yolsuzluk ortada, çare bulunmaz,
İşsizlik prim yapmış, hiç de onulmaz,
Sorun zirve yapmış, hiç de onulmaz,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

İçimi paralar, biçare ürkü,
Giyerler malamal, kapkara kürkü,
Dilimden dökülür, LAZ, KÜRT’Ü, TÜRK’Ü,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

ÇERKEZ’İ, GÜRCÜ’SÜ, nice, nice var,
Onlara zül değil, mevzu zebanlar,
Onlar değil mi? Der: Cana kıyanlar,
Gözümden akarken; damla, damla yaş

Analar yas tutar, gözyaşı dinmez,
Gidiş iyi değil, içime sinmez,
Bu gidiş, gidiş mi? Gidenler dönmez,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

Rotamız nereye? Vatandaş bilmez,
Vatan; vatandır ha! Talan edilmez,
Satan satılana! Yemek yenilmez,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

Derin devlet yokmuş, işte aşikâr,
Buna pek de güler, masum kumrular,
Her yerde, her daim, öbek, öbek var,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

Kesilirdi yollar, eskiden bol, bol,
Üslendi siyasi, kendine bir rol,
Bu gidişle kalır, ne bacak, ne kol,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

Terör durdu şimdi, hami hortladı,
Garpta hiçbir şey yok, şarkı yurtladı,
Siyasi pek sessiz, başım zonkladı,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

İki lisan çıktı, bilinmez neden?
Konuşurdu zaten sen ve de deden,
Atılmak mı amaç? Bu can ülkeden,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

Kimi eder durur, pestenkerani,
Olmaz onlar ile vatan nurani,
Özler durur cumhur, o öz TURAN’İ,
Nasıl özlemez dil, o öz TURAN’İ,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

CEMİL derdin çoktur, hangine yansam,
Bal mal istemem ben, zakkuma bansam,
Kanat takıp uçup, zorbaya konsam,
Gözümden akarken; damla, damla yaş.

KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
VATAN ve ASİLER’den.24.12.2010 KEPSUT
LÜGATÇE:
PESTENKERANİ: Saçma, saçma sapan, üstünkörü.
NURANİ: Nurlu. Manzarası saygı veren ve şanlı, mübarek görünüşlü.
TURANİ: Türk ülkelerine ve Türklerle akraba kavimlere ait.
MALAMAL:Dolu, dopdolu.