Gözlerine yenildim görünmez ağa düştüm
Karşıdan görür görmez durduğun adam bendim
Hedef tahtası bendim sözcüklerin kurşundu
Dilinle tetik çekip vurduğun adam bendim

Bir günün sabahında geçiyordun yanımdan
Tek sözcük bulamadım o an heyecanımdan
Sanki bir şeyler koptu götürdüğün canımdan
Geriye doğru dönüp gördüğün adam bendim

Ulaşmak istiyordum yedi veren bir güle
Sözcükler ateş aldı yanarak döndü küle
Sırtıma yüklediğin tonlarca diken ile
Cehennem yokuşuna sürdüğün adam bendim

Karanlık duygularla bozgun tohumu ektin
Gövdeme gelen suyun önüne bentler çektin
Kalbime yaprak açmaz koca bir ağaç diktin
Kupkuru bir dal gibi kırdığın adam bendim

Duygular bana aktı denizlere akmadan
Vefa nedir unuttun gittin geri bakmadan
Yüreğimde ayrılmış paftalardan çıkmadan
İsa gibi çarmıha gerdiğin adam bendim

Seni hayallerimde bir melektin sanırdım
Adını bilmiyordum gözlerinden tanırdım
Kaşlarımı kaldırıp bakmaya utanırdım
Sen kimsin nesin diye sorduğun adam bendim

Necat BAYRAKTAR