35
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2442
Okunma

Bilmezsin
Gözünün bebeğinde filizlenen
Kıyamadığın öykünün busesinden düştüm.
Affetmez artık seni,
Közlerime bastığım sargılarım bile
Gel/me!
Satırların kızıllığında
Yitik kanat sesleri çırpındıkça;
Maskelerle dolu kor hüzünler öldü.
Aşina soysuzluğuna bilenmiş bıçaklar
İhanetine serilmiş siyah döşeklere
Kusar kanını.
Yedi düvele anlatır şimdi
Issız durakların gömleğindeki kokusunu.
Ah! Hevesine s/aklanmış
En bakire yeminlerim ah!
G/izle gölgeni,g/izle!
Bir yankı duyulur Âraf’ta
Affetmez ki seni bu soluksuz düşler.
Yetim vuslatların kaburgasından
Utancına akar mürekkebim.
Namusun aynasında sırrı döküldü matemlerimin.
Şimdi kırmızılar beklesin seni!
Sabrını daha bilmeyen cesetlerin nadasına kadar
Yüzüme vuran kırbacıyla sevişirim aşkın.
T/uzaklara sürgün kanamalı kürtajların
Gücü yok.
Dörtnala koşan günahlarını yıkayacak mı
Cehenneme ürperişin?
Yakamoz vakti durmuşum işte aşkın kıyamına.
Bil/sen voltalarımda pusulam
Hangi toprağa çalar bu isimsiz ıslıkları?
Med_cezirlerde üşümüş gölgene
Kapat/sana tabutumu!
Ay ışığına ıslak mazeretler biriktiren adamım,
Hiç düşük yapmadı ki yokluğun.
Kıyametimin sessiz çiçeklerine özrün yok.
Baharları kefenleyen sevdana kırdım
Şiire uçan meleklerin kanatlarını.
Kırdım,
Med_cezirlerde üşümüş gölgene
Kapat/sana tabutumu!
YASEMİN CANAN...
5.0
100% (26)