Seni anarım her yaprak dökümünde
Sarı yığınlarda belirir hayalin
Uçsuz bucaksız bir boşluktasın
Yağmur yağıyor hafiften
Damlalar saçlarını yüzünü okşamakta.
Ve sen buselerimi arıyorsun her damlada
Yağmur dinince başlıyor yalnızlığın
Artık ne yüzünde bir okşama
Ne benim sevecen dudaklarım
Ne de ellerimin harı var saçlarında
Hayal meyal seni görmekteyim sisli akşamda
Saçların dünyan gibi karışmış
Yüzünde yalnızlığın umutsuzluğu
Yaşama yenik düşmüş omuzların
Bomboş baka kalmışsın uzağımda
Tek tanıdık gözlerin artık bana
Son bir bakış, acı bir yakarış gözlerinde.
Dönüp ardını giderken ağır ağır
Galonlarca içmiş gibi şarabı şarhoş
Yitip gidiyorsun ıslak kaldırımlarda..
Derken bir rüzgar esiyor aniden.
Umutlar gibi savruluyor gazeller
İçim ezik, ellerim boşluğa uzanmış
Yüreğimde yine o eski fırtına
Hazan rüyam oldun, canımken
Gelme aşkım, geleceksen böyle uzağıma…

1988.Eylül