Ask...
Son zamanlar da herkezde ayni kelime,
Herkez bir ask pesinde.
Nedir bu kelimeyi bu kadar yucelten sey..?
Neden bu kadar kutsal bu uc harfli kelime ?
Cogu insan ya asik,yada bir ask ariyor
Aslinda hepsi kendini kandiriyor.
Ben hic asik olmadim mi ?
Evet,oldum hemde sirilsiklam.
Derinlerde belki hala da asigim.
Benimde gozum kordu,hersey bana da toz pembe gorundu..
Sevgim icin her seyi goze alabilirdim,benimde askim cok buyuktu.
Ama sonunda ne oldu?O gitti... Hemde ardina hic bakmadan...
Geriye ben ve askim kaldi sadece.
Iste o zaman tanistim ben askin gercek yuzuyle.
Hic ask acisi cekmeyen var mi ?
Tabiiki yok.
Cunku ask diye bir sey de yok aslinda.
Belki var,ama ’sonsuz’ ya da ’olumsuz’ ask diye bir sey yok.
Bir gun bitecek olan bir seye ben niye kendimi kaptiriyim ki ?
O yuzden her ask bir gun mutlaka bitecek,oyle ya da boyle.
Mutlaka bir seyler bir gun ters gider,
Yada o hic bitmeyecekmis gibi gelen o sevgi bir gun sona erer.
Yani aska inanmak,omur boyu hep surecegine inanmak,
Bunlar hepsi bos laflar.
Ask sadece koca bir yalan.
Aslinda bunu asik olan herkez biliyor ama kendilerini kandiriyorlar.
Sadece gecici bir sure mutlu olmak istiyorlar...