7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
998
Okunma
Öfke kınla dolmaz
Çektim öfkemi sabrım kımından
Vurdum yollara
Acı tuttum
Şafak söktüm
Kan bağırdım
Ve bağırdıkça ben binalara, caddelere yıkıldılar
Büyüdü karanlığın iğrenç gözleri
Yumruklar sıkıldılar
Korkmadım
Vazgeçmedim
Kaçmadım
Güldüm sadece
Ve onlar gülen gözlerimin gökyüzünde birer yıldız kadar ufaktılar