Hangi yöne çevirsem yüzümü sıkıntım dinmiyor,
Tesellisi mümkün değil gönlümün derdi bitmiyor.
Akıl , mantık kar etmedi göz görmüyor,
Derdimi anlayacak dost bulamadım.

Yar,mar değil benim derdim,
Galiba sorunun kendisi bizzat benim.
Mutlu olmak için sebep çok amma...
Gözlerim kör, mühürlü sanki dilim.


İçime oturan garip bir sıkıntı,
Çare değil gönlüme hiçbir lakırtı.
Yarını düşünmüyorum lakin.................
Aklıma hep dünlerim takıldı.


Derdimi deftere dökeyim dedim,
Yazarım belki kalemim anlar istedim.
Oflamaktan sıkılınca anla işte,
Çaresiz vefalı dost yine kapına geldim.


Denedim durdum kaç türlü deva ilacı,
Bulamadı kendine merhem bu bacı.
Çareler denendi tükendi hepsi,
Anladımki bendeki ARAYIŞ kalıcı.