Tevekkül, tevazu bu kadar sana
Yakıştığı kadar uymaz insana
Seninle tanışmak onurdur bana
Uzat ellerinden öpeyim ağam.

Ahmet Yesevi’nin Alp’i, Eren’i
Gönlün gibi açık tut pencereni
Türk gibi yaşayıp ömür süreni
Uzat ellerinden öpeyim ağam.

Hamurun mu başka, başka mı mayan?
Her mevsim taze gül, rengi solmayan
Sen ey gönül eri, ey soylu noyan*
Uzat ellerinden öpeyim ağam.

Seni övmek haddim değildir asla
Kaya-Can da bulur bu ihtirasla
Gel açık alnını göğsüme yasla
Uzat ellerinden öpeyim ağam.

Senin sohbetinle geçen her zaman
Beynime nakşolur unutulmaz an
Burdur efsanesi İsa Kayacan
Uzat ellerinden öpeyim ağam.

Hangi sihirli el beledi seni
Özüne döndürdü eledi seni
Unutmak mümkün mü ebedi seni
Uzat ellerinden öpeyim ağam.

Mustafa haddini bil de kelam et
Yüce Rabb’im sana versin selamet
Mektup ulaşınca bize selam et
Uzat ellerinden öpeyim ağam.

Noyan: bey, başkomutan

Çanakkale 24/12/2010