Öyle doyumsuz ki şu insanoğlu,
Astarını alır, yüz ister senden,
Herkese eğri der, kendine doğru,
Güneşi yakmayan yaz ister senden.

Kışı soğuk bulur, kar’ı beğenmez,
Balı kaşıkla yer, arı beğenmez,
Karnı zil çalarken darı beğenmez,
Döner ağustosta buz ister senden.

Bir güzel gördü mü kendince yazar,
Hiç imlâ bilmeden manzume dizer,
Dili pabuç gibi cümleyi bozar,
Günyüzü görmemiş söz ister senden.

Hep kendine alır, vermeyi bilmez,
Her şeye naildir, ermeyi bilmez,
Suratı bir karış, gülmeyi bilmez,
Kaşı çatılmamış göz ister senden.

Ağzından çıkanı kulağı duymaz,
Ha bire söz verir, sözünde durmaz!
İyiliği görmez, hiç hatır saymaz,
Her cümlesi doğru söz ister senden.

Yalan mı sözlerim, Allah aşkına?
Kimse kulak vermez biraz düşküne,
Bir de oturdu mu devrin köşküne?
Hiç bitmeyecek niyaz ister senden.

07.04.2003