Altı koldan beslenirdi.
Tüm akarları birbirine bağlayan,
Gürül gürül akan,
Çağıl çağıl çağlayan,
Engin bir deryaydı, deniz.

Başını kuma soktu,
Kan kustu, kin kustu,
Köpürdü, hiddetlendi, kükredi!
Yorumlara yorum ekledi.
"Ata yadigarıdır," dedi,
Kutsal saydığı değerlere yaslandı,
Yıllarca altı koldan beslendi, deniz.

Bir ışık belirdi hemen yanı başında,
Aldırmadı, görmezlikten geldi.
Hep bir kusur aradı, sorguladı.
Savunmasız mekanlarda,
Bildik yasalarla yargıladı.

Kotalar koydu sizli, bizli,
Altını oydu geçmişin gizli gizli,
Ne memnun oldu, ne pişman,
Ne dost olabildi, ne de düşman...

Gün geldi damarlar tıkandı,
Nehirler sustu, denize küstü akmaz oldu.
Çorak toprağa döndü, verimsiz ve kısır…
Yalnız kaldı, yalnızlıktan tir tir titredi!
Gürül gürül akan, altı koldan beslenen deniz,
Kurudu bembeyaz oldu bet, beniz.
Ve nihayet hem yol bitti, hem deniz.

02.04.2004