12
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
2199
Okunma
""Mânanın künhüne vâkıf olmayan,
Yazar da ne yazar, söze bakmalı?
İmân ummânından, nâsip almayan;
Kurduğu cümlede, öze bakmalı!""
Depreştirme, sık dişinle Yılan’ı,
"Şah katından ırak eder" bileni!
Sözün dilden, fütûrsuzca geleni;
Kırk boğumdan, geçe geçe çıkmalı!
Helâk eyler, kibirlice edâlar,
Bir söz ile yakîn bulur cüdâlar!
Öne geçer, Sultânlardan gedâlar;
Sâdakatle, nefs otağın yıkmalı!
İdrâk eden, dil zehirli bir okmuş,
Önü, sonu; Bir varmışla, bir yokmuş!
Olmak güzel, bu kavgadan Şîr çıkmış;
Âczle durup, çok "Lâ havle" çekmeli!
Şekillerden, şekillere sokuyor,
Sonra geçip, karşımızdan bakıyor,
Biz uydukça, kınasını yakıyor;
Lâin Şeytân, plânını yıkmalı!
Anlamalı, söz nereye gidiyor,
Zâhiri ne, ya bâtını ne diyor?
Lebden çıkan, söz insanı güdüyor;
Ârif olup, hançere de yakmalı!
Ey yârenler! Desinlere denilen,
Bir taam ki, leşten beter yenilen!
Ozan İlo’m, yanda olur sunulan;
Dil dediğin, şeker, lokum dökmeli!
21.12.2010/07.30
İlhami ERDOĞAN
(Ozan İlo)