Cama vuran yağmur
Sesine bakıyordum
Daldım gittim maziye
Bir kış günü bu günkü gibi
Hava Sağanak yağışlı idi
İlkokulu yeni bitirmiştim
Yaşım tahmini daha oniki
Günlerden cuma
Saat onyedi onbeş
Annemi bekliyorum
Tütün mağazasından işten
Çıkınca ceket alacağız...


Çok yoksulluk vardı fakat
Mutlulukta vardı yaşamda
Kin nefret bölünmüşlük yoktu
İnsanlar bir birleriyle dayanışırdı
sonralarda fitne fesat girdi aramıza
Ne saygı nede sevgi kaldı insanlarda...


Şey pardon daldım ceket alacaktık
Karşıda görüldü annem seslenerek
El sallıyor cemal hadi koş
Yanına gittim elimi tuttu
Hızlı hızlı gezdik çarşıyı
Hava kararmak üzere
Bir kaç mağazaya baktık
Birinden bir ceket beğenip aldık...


Büyük alınırdı elbiseler
Büyüyünce de giysinler diye
İlk ceketimdi heyecanlıydım
Dört sene giydim ceketimi
Nede hızlı geçti yıllar
Kırk üç sene o günden bu yana
Ceketimi ve Hayallerimi Hiç eskitmedim...


İşte o günleri,sevinçleri, mutlulukları
Arıyoruz daha da çok arayacağız...





CEMAL USTA