agir cekim giden hayatın içinde çıkmıştık ,
zamanlar hiç tükenmek bilmezken
birbirini yiyen insanların oluşturduğu bir sistemin ,
kayıp cocuklarıydık sen ve ben ....

anlamsız sıradan günlerin,
çizgi üstü yaşamlarıydık .
kayıp kimliklerin gerceklerini yansıtıyorduk.
bir martının gözleriyle bakarken hayata .....

ulaşılmaz sanılan yükseklerin
ne kadar alçak olduğunu biliyoduk,
bulutlar yoldaşımız olmuştu bizim.
saklı sokakların kayıp çoçuklarıydık biz.

damarlarımızda dolaşan akan birdi ,
geçerdik kelimelerimizi soluksuzcasına ,
izi düşmüş hasretlere,
türküler söylerken özgürlükler üstüne,
rüzgarlar tempo tutardı bize

sokak lambaları bizim için sönerdi
karanlıga karışmamız için
yorgun nefeslerin dost paylaşımlarıydı
geceye düşmüş hayallerimiz vardı bizim
yıldızlara cizilmiş resimlerimiz
cebindeki son parayı cıkartırken
geceye fırlatırken umudunu ,
tutulan gercekler sana cenneti sunarken
burada ben sensizliğin CİNnetindeydim

bir yumurta kabugunun içinden çıktın
beyazlığını siyahlara döşedin
şimdi gizlenen tüm karanlıklar
seni aydınlatabilmek için dökülüyor yollara

istanbul aynı istanbul tek sen yoksun içinde
biliyorum her yağmurla dökülüyorsun sokaklarmıza
saklı sokakların kayıp cocuklarıydık,

bugün yoksun,
yüzün yansıyor istanbula
05.11.2009 04:45:08



gEdK......