İnasanı yaşatan içinde yaşattığı sevgi ve onun verdiği yaşama sevincidir...Sevgi olmazsa yaşayamayız...Sevginin de en anlamlısı;yar,çocuk ve ana sevgisidir kanımca...başka türlü sevgiler de hissedilmekle beraber bu üçü insanlık icabı fıtratımızda daha fazla bulunur...zaman zaman biri diğerine ağır bassa da anne sevgisi daha farklıdır.çünki annemizin bize karşı beslediği duygular karşılıksız,beklentisiz ve sonsuzdur...O, bizi ölümüne sever ve korur...acımız acısı,sevincimiz mutluluğudur...Biz yerken O doyar, hüzünlensek bağrı kanar...Ve kötülüğe iyilik yapan sadece annedir... Sevgilinize, çocuğunuza veya diğer insanlara azıcık sevginizi kısın, birazcık canını yakın hemen karşılığı menfi olur, bizden soğurlar... Ancak anne öyle değildir...Evlat annesini bıçaklamış,tutukladıklarında, anne ağlamaya başlamış; "evladımı götürmeyin,niyeti kötü değildi bilmeyerek oldu" diye acısını unutup evladına ağlamaya başlamış...Böyle bir sevginin bedeli ödenebilir mi? işte vefalı evlatlar da bu duyguların kıymetini biliyor.Hiç anne kucağı kadar huzurlu ve yumuşak bir bağır var mıdır dünyada? bütün sıkıntılarımızın,acılarımızın,huzursuzluğumuzun,elemlerimizin terapi merkezi anne kucağı ve şevkatidir.O'nun şevkatli bakışları dertlere devadır,sıkıntılı yüreklere şifadır...O yüden en kutsal değerlerimize vurgu yapmak adına O'nun adı verilmiştir:Ana-dolu, ana-vatan gibi...O'na o kadar değer verilmiştir ki, Veysel Karani Hazretleri annesi müsaade etmediği için Peygamber Efendimiz(sav) için yanıp kavrulduğu halde görmeye gidememiştir.Bu yüzden de kendisine müjdelerle hırka-i şerif gönderilmiştir...benzer çok önekler zikredilebilr...diğer hususları siz zikrettiğiniz için yazmadım...Anne için başka ne denilebilir ki?Anne duası sayesinde işlerimiz ras gider, manevi dünyamız derinlik kazanır.Her şeyin en güzelini ve doğrusunu O'ndan alırız...bir ara annemi yolcu ediyordum.otobüsteki koltuğuna oturttuktan sonra elini öperek aşağıya indim.Az sonra biri arkam sıra indi ve seslendi bana: "Beyefendi az önce otobüste annenizin size yaptığı duayı duydum.Bu duaya bütün servetimi verebilirim.Siz annenize ne gibi bir iyilik yaptınız ki böyle bir duayı hakettiniz" dedi.kendisine,duayı duymadığımı,ancak annelerin hep böyle olduğunu söyledim.Bana hitaben "sen artık korkma bu dua size ömür boyu yeter de artar,sizi merak etmiştim ve kıskandım" diyerek otubüse bindi.aslında ben anneme ekstra bir iyilik de yapmamıştım..fakat o bir anne idi...Bu yüzden çok şanslıydım...Şimdi o dualar ve şevkat yok artık,mekanı cennet olsun...
Evet sayın şairim fazla duygulandırdınız...şiiri yazan yüreğinizi ve kaleminizi tebrik ederm...saygılarımla...Entellektüel.


Entellektüel tarafından 12/20/2010 11:47:23 PM zamanında düzenlenmiştir.