harmanda bin dövene
yağsız tuluk öğene
Mucur ’da kız vermezler
hep kendini övene

masat çaldım satıra
et suyuna batıra
bu güzelliğin olmasa
sever miydim hatıra

asma diktim bağına
sürü saldım dağına
sekiz yumurta kırdım
taze tere yağına

harman savurur yabası
kesmik saman kabası
o kızı kaçırırdım
olmasaydı babası

kağnı kurma mazısız
tavşan kaçar tazısız
bu nasıl nâğme böyle
boş kağıtta yazısız

ince elek toz olur
bazlaması boz olur
açma sırrını herkese
düşmanına koz olur

oturup da yemiyon
derdin nedir demiyon
kuzulu koyun gibi
ardım sıra meliyon

değirmenin çarkına
su akıyor arkına
gel kaçalım bu gece
kimse varmaz farkına

çamurda küreğinen
tepside böreğinen
sevmek böyle mi olur
çarpmayan yüreğinen

taşa vurma kazmanı
kaya dağın azmanı
bir göreyim yüzünü
aç da ipek yazmanı

bakırdan hoşaf tası
ipek, kumaşın hası
kötü avrat ölünce
üç günde biter yası

yoğurt çaldım üzlüğe
yeni çıktım düzlüğe
seni seven biri var
açıp baktım sözlüğe

keten yoğurt torbası
ayran olur çorbası
güzeliği görünmez
eskimişse urbası

su çektir kuyundan
ayran yaptır suyundan
yaşın varmış yetmişe
vazgeçmedin huyundan

.
Bu maniler, içinde yaşadığım toplumun (Mucur) örf adet ve geleneklerinden esinlenerek tarafımdan yazılmıştır. /devamı var/

.
muzaffer yıldırım