ŞiiR VE ŞAİR

Ezeli âlemden beri yazılıp okunan
Şiirdir kâinat; görmeyen gözlere inat…
Varlık ruhunda şiirsi bir hâl vardır
Kimisi bu hâli, hırpalayıp katlarken
Kimisi altın rafa kaldırır…

Şair; söz avcısı, dehlizlerde gezen deli
Bazen deli, bazen veli...
Fışkırtır özünden fişek gibi
Şiir denilen cevherî sözleri!

Şiir var ya, o şiir!
Kelimenin çizdiği ruhun efsunlu resmi;
Ateşiyle eritir karlı dağın madenini…
Kitaba sığamayan devasa sözün,
Cürmü evreni kaplar da
Avuç ortası kadardır hacmi!

Su şiir, hava şiir, varlık şiir;
İçimdeki sihirli aynamdır şiir…
Gönlümün izdüşümü,
Saçlarımı çözüp taradığım şehir!
Issız yolumda yaren,
Yoldaşım, arkadaşım, sırdaşım
Ufkumu menzile taşıyan burak…
Karanlık dünyamda yol bulurum, ışık bulurum
Ona sorarak, danışarak.

Almadan veren,
Refa, vefa, sevda
En güzel suret, hüsnü niyet, kâbiliyet…
*
Bu muhteşem olguya bilmemki daha ne denir?
Onun gücü karşısında varlığım eğilir ve erir.
Ve derim ki,ey şair!
Senin çektiğini bu âlem ne bilir?
Kimbilir daha kaç bebeğe gebesindir!

Asuman Soydan