ÇARESİZ (gülce-buluşma)

………………….Meltem bile eserken
……………..Döküyor tutkalı bitiren yaprak
…………Tükeniş bu, ne yapsın, ne çare!
……….Düşecektir mecburen, sevdasını anarak…

Dinlemez ferman, buyruk, kral, padişah, köle;
Dur durak yoktur ona; bıkmıyor da pervasız
Yıldırım mı şimşek mi? Taş demir dele dele;
Nasıl akıyor böyle, zaman denen vefasız!

…………Her sabah gün açarken;
……………..Düşer bir kerpiç daha ömür damından…
…………………….Geçecektir; çaresiz;
………………………..Bir gün ecel, ayağımın altından…

Çıktım ömür dağının en tepe noktasına
Dört yanım engin ve net, sis geçmişe bürünür
Her yanını kıskıvrak, kavramış, anlamışken;
Burada kalakalmak mümkünsüz mü görünür?

Daha öteye yol yok, merdivenin sonu bu!
Artık gerisin geri bize inmek yolu var
Ağır ağır inmeli, seyrederek derim de;
Sanki arkamdan beni, itekleyen biri var!

16.12.2010-İST-Asuman Soydan Atasayar