Dostum Resim şiiri boğmuş. Yazıları beyaza çevirip dene. şiiri okuyamayanlara hizmet bu defalık benden olsun, Bu güzel dizelerin hatrına..

Dişimin Kovuğunda ki Sen

atlar tırıstı,
fayton lambalarına saklanmış ada da
kahveler acı
dün öğüten el değirmenlerinde
kısık ateşteydi söze konulan nokta
hor görüyordu renk körünü akşamın alacası
susam kapıyordu martı gagaları
simidi dişleyen sus ağızlardan
boyacı sandıklarında
havadan,sudandı İstanbul
çiçekçi tezgahlarında
anaavrat can sıkıntısı
sessizliği dolduran şaşkınlıklar
kıyına söz sektirirken
yoksunluğumdun
dişimin kovuğunda ki sen

kötürüm duyguların çözük diz bağında
salya-sümüktü,
konfeti taşıyan gün
her gülüş gamzesizdi
her gülüş otuziki dişli
dantel külotluların kalabalıklığında
elimin tersiydi
ağzımdan yel alan sen
elinin tersiydim buzdağımın çatlağında
iğreti çelişkiydik
ödünsüz sırılsıklamlıkların içselleştirdiği
kesilecek bileğiydik dünün
kaçıncı kırkların duasızlığında
gebeydi yalnızlığın sarmalına zaman
ve tanrı ayrılığı yaratıyordu
acıyı kutsal kılan

(peki..kim bu bende ki)