Haram bana değil mi masum sevgiler?
Bu yürek sevmemeli artık...
Ellerimi ısıtmaya bir ele gerek yok değil mi?
Ben bir elimle diğer elimi ısıtabilirim aslında...
Yüreğim nasır tutmuş olmalı değil mi dostum,
Dünya gözüyle öyle gözüküyor uzaktan bakınca.
Haklısın,törpüleyeme bile hakkım yok benim...

Ben aydınlıkla karanlık arasında kalmış,kalakalmış...
Ne aydınlığı ne karanlığı hakediyorum değil mi?
Muamma kesitlerin bileşkesi yansımış yüzüme,neşeli bir filmde yer alamam.
Demir parmaklıklara yakıştı sımsıkı tutunan ellerim,
Tutsaklık yakışmıyor sanki ama özgürlük de hakkım değil,değil mi?

Gözüm ne görüyor ne de körüm...
Söylesene gönül suretini görmeye,gönül gözü yetmez mi?

Ne ben dünyaya ne Dünya bana ayak uydurur oldu.
Temiz sayfalar açamam ben değil mi?
Kirletir,başlangıcı bitiş olan umutlarım onları...

Dans edemem Mutlulukla artık duymaz kulak
Sevmemeli gönül çocuksu yaşlanır duygular...

Biliyorum...Biliyorum söyleme bitişlerin arasında başlangıçları aramaya mahkumum...

Selim Akgün