Hıçkıra hıçkıra ağlasam sessiz karanlıklar içinde,
Geri gelirmi sanki giden,gelirmi elleri ayakları toprak içinde,
Üstünü karaladıklarımı hepten silmek istedim,hüsnü zan bir biçimde,
Bir baktım kaybolmuşum,hani gençliğim nerede!...

Yalvarsam,dilensem rabbime,bir hak daha ver diye,
Dirilsem kalksam mezardan ellerim ayaklarım toprak ile,
Yinemi ertelerdim hazırlığımı suizanlı düşüncelerle,
Devam edermiydim yada,hiçlerle oyalanip,yarın,öbür gün demeye!...

Bir gönüldür,bir nefis davası bende,
Hesaplarımında,hevesleriminde akıbeti topraklar içinde,
Hasat mevsimim birgün hazana dönüştüğünde,
Soruyorum,gönülmü kârlı çıkar bu işten,gaflet-i nefsmi diye!...

Bügün sarılsam toprağa,alışsam ey dünya sensizliğe,
Güldüğümde bile toprak olsa gözbebeklerimde,
Geçerdim, kırgınlığımdan da,kızgınlığımdan da nasıl olsa yolcuyum diye,
Bu refah medeniyetten uzanırdım ferah ebediyete!...