kar suyundan beyaz içer nehir
aklında mavi bir türkü
gözlerinde bir bulut yükü
her sabahın vuusunda uzak uzaak dolanır nehir
bir uçurumdur nehir
gözleri bir ret
bir davet
düşlerin aynasından geçer
bir sürgündür nehir
sessizce akıp gider bir meçhule
bir bilinmeze
bakışları uzaklara dalıp giden
uzak denizlerin fırtınasıdır...


yol kenarında yanlız başına açan bir gelinciktir
bir kırlangıç ağıdı
kanserli bir serçenin yavaş yavaş tükenişi dir
hıçkırık tadında
sessiz çığlıkların haykırışıdır
her damlası bir ozan
bir şair
bir şiirdir
en dar zamanlarda aklı düşündürendir nehir
gurbetin yıldızıdır
gökyüzünde parıldayan
bir deli çağlayan
ay ışığında yakamozun resmidir
sessizce kıyıya vuran..

huzur veren bir sestir nehir
her nakaratın senfonisi
haz veren özgürlük şarkısıdır
sevgidir nehir
yani
sevginin ta kendisidir
bir isyandır nehir
hain pusuların
kancık iklimlerin
solmuş mevsimlerin belasıdır
yer yüzünün en asil çiçeğidir
kardelendir nehir
maraz değil
mecaz değil
vazgeçilmezdir nehir



EVİNDAR


BU ŞİİR: KARDEŞTEN ÖTE SEVDİĞİM NEHİR KAREŞİME İTHAF OLUNUR.......