Güneş eskisi gibi doğmadı bugün.
Boşluğa bakıyor biraz yükselirse ısıtır diyorum.
Zaman geçti hala soğuk ve hava dumanlı.
Belki de ısısını başka taraflara yansıtıyor.
Geçmişe dalmış düşünüyorum.
Eskiden ne güzel ısıtırdı diyorum.
O doğan güneş eskisi gibi ısıtmıyor artık.

Büyüklerim derdi şu dağın arkasında o güneş.
Belki doğacak belkide doğmayacak.
Ben hep o sözlerle bekledim her gün doğdu.
Zamanla anladım ki başkalarına doğmamış.
Şimdi yine düşünüyorum.
Bir gün doğacak beklide doğmayacak diyorum.
Doğuyor o güneş doğuyor ama bir farkla.
O doğan güneş eskisi gibi ısıtmıyor artık.

Aydınlığı bir başka yorumlanır.
Karanlığı daha bir başka yorumlanır.
Doğumu gecikmez geciktiğini de kimse görmemiş.
Geciktiğini görenlerde kimseye anlatamamış.
Hadi ben anlatayım doğmaz ise sakın telaşlanmayın.
Elbet genç veya yaşlı hepimiz için doğacak.
Önemli olan doğup doğmaması değildir.
Önemli olan doğduğunda faydalanmaktır.
Şimdi benim için hepimiz için o güneş doğdu.
O doğan güneş eskisi gibi ısıtmıyor artık.

Kemiklerim üşüyor içim üşüyor ne olur diyorum.
Biracık hava alıyım daraldım ama başım yanıyor.
Neden güneş hala doğmadı neden ısınamıyorum.
Her yanım üşürken neden başım yanıyor.
Gönlüm buz tutmuş oda ayrı bir yasta.
Yüzünü göster güneş bende güleyim diyorum.
Uzaklardan mum alevi gibi hadi gel bana diyor.
Ulaşıyorum yanına gidiyorum ama yakmıyor.
Neden diyorum , Neden beni yakmıyor.
Hala bilememiş nedenini çözememiş söyleniyorum.
O doğan güneş eskisi gibi ısıtmıyor yakmıyor artık.
Mehmet ACET
Yaşadığım dünya adlı kitabımda yayınlanmıştır.*