bugün hayalini getirdim odama.. o zamanla çok sevdiğim gülümsemenle zamanında olduğu gibi aşkla baktın bana.. bir sigara yaktın.. uzattın.. herzamanki gibi belime dolandın sıkıca.. sanki muhtaç gibiydin.. nefesin boynumu yaktı yine.. kulağıma nekadar güzel olduğumu fısıldadın.. etkilenmedim.. kendime şaşırdım.. hiç bırakmayacağına dair yeminler ederken tahammülüm kalmadı sana.. o an yüzümü döndüm yüzleşmen gerekti gerçeklerle.. şaşkındım ve senden uzakta durmaya hevesli.. artık okadar parçandım ki senin ifadem sana yansıdı.. şaşkındın.. için acıdı seni acıtmamdan.. o çok sevdiğim dudakların aralandı..
- neden..
- böyle olacağı varmış..
kalbinin kırılışını duyduğuma yemin edebilirim.. ama umrumda bile değildin.. önemli olan bendim.. hep ben.. senin üzülmenden bananeydi ki.. düşün dedin bu kez.. düşüneceğim dedim.. sen benim dönmemi beklerken, avuturken kendini düşünüyorum seni diye.. ben seninle geçirdiğimiz her bi anıyı unuttum.. fotoğraflarını değersiz birkaç kağıt parçası gibi yırtmaya bile gerek duymadan attım.. bir ömür senin olacağımı söyleyen dudaklarımla birdaha seni asla anmadım..

sen beni hep sevdin..
ben bununla hiç ilgilenmedim..
sen ağladın...
ben sana hiç acımadım..
sen beni hep bekledin..
ben sana asla dönmedim!!!