Şiire şekil olarak baktığımızda şiirin bir gel git yaşadığı görülmektedir. Şiir serbest tarzda yazılmış lakin dörtlüklerle yazılmış olması ve yer yer kafiyelerin kullanılmış olması şiire hece havası katmış. Heceyle serbestin arasında gelip gidiyor gibi şiir. Aslında kafiyeler oldukça güzel kullanılmış. Yazan bir kalemin tarzına karışmak elbette ki saygısızlıktır. Yalnız naçizane görüşüm eğer hece ölçüsü üzerine şiirler yazsa değerli kalem ilerde çok başarılı bir hece şairi olacağını düşünmekteyim. Çünkü değerli kalemin tarzı hece şiirlerine daha bir yaktın kanaatindeyim. Sadece benim fikrim yanlış anlaşılmasın ahkâm kesme gibi bir niyetim yoktur.

Bir şiirde en önemli özelliklerden biri anlam bütünlüğüdür. Şiir anlam açsından bütünlük göstermelidir. Aksi halde ne şair ne demek istediğini yansıtabilir ne de okur şiirden bir mesaja ulaşabilir. Şiire bu açıdan baktığımızda konu bütünlüğü pek yok gibi sanki. Üçüncü kıtada anlam açısından tam bir sapma yaşanmış kanaatindeyim. Köşeden dönen birinin şiire girmesiyle…

‘Yuvarlakların köşesinde durmuşum
Perdeler havada asılı kalmış
Çekmecelerimin içini doldurmuşum
Medeniyet bir zamanlar varmış’ Giriş kıtası Türk Edebiyatımızda artık kullanılmayan tekerleme havasında okutturuyor kendini. Ritim olarak son derece akışı bir şekilde ilerlerken anlam olarak çok sade kelimelerin kullanılmasından dolayı ve gündelik işlerin şiire girmesinden dolayı tekerleme havasında diye düşünmekteyim. Aslında bu şiirin anlatımda alaycı bir hava seziliyor. Şair anlatmak istediğini alaycı bir anlatımla dile getirmiş. Ki bu olumsuz bir durum teşkil etmez. Lakin kullanılan cümleler biraz daha derin olsa idi çok daha hoş bir durum ortaya çıkacaktı kanısındayım..

‘Kusursuz sorular, cevapsız yanıtlar
Bulmaya çalıştım doğru yalanlar
Gözlerimin içinde tertemiz bir duman
Ben mi olmak zorundayım hep susan’ sorgulamak insanoğluna bahşedilmiş en önemli özelliklerden biridir. Sadece bilim değil dinlerde bunu söyler. Sorgulamadan inanma, bağlanma. İnsanın hangi konuda olursa olsun sorgulayarak doğru yola ulaşacağını savunurum hep. Bu kıtaya baktığımızda değerli kalem sorguladığını göstermektedir. Ve bulduğu sonuçları da son dizede sitem ile dile getiriyor. Neden ben susmak zorundayım diyerek..

‘Mezarımın içinde evler vardı
Giderken arkamda kimler kaldı
Gizli gerçeklerimi sakladım güya
Uyandığımda çoktan bitmişti rüya’ üçüncü kıtadan yukarda bahsetmiştik. Final bölümü ise alaycı anlatımın gereği olarak bir sürpriz ile son bulmuş. Değerli kalem aslında bir rüyadan bahsettiğini vurgulamış. Ölümü gören bir düşün izlenimlerini anlatarak hiçbir şeyin saklanamayacağını üçüncü dizede vurgulamış. Özellikle bu bölümde bir tebessüm oluşuyor dudağımızda. Bu açıdan ayrıca tebrik ederim.

Değerli kalemi ve şiirini can-ı gönülden kutlarım..

Selam ve saygılarım ile…