13
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2119
Okunma
Kimi zaman
Bir tahta iskelenin
Ayaklarında
Sarmaş dolaş yosunlarla.
Kimi zaman
Kolkola
Ay ışığına tırmanan
Asi yakamozlarla
Savruldum savrulmasına da
Artık öğrendim
Bir küçük kum tanesiyim
Çakıl taşından
Dostların arasında.
Kırıldım dediğim
Paramparça saatler
Gördünüz mü sizleri
Nasıl tükettim.
Ya vuruldum diye
Çöküp kaldığım
Kan kırmızı günlerim
Gün bana gülümsüyor
Sardım yaralarımı
Sapasağlam yüreğim.
Şimdi, alıp da kalemi
Üzerine basa basa kelimelerin
Sökeceğim apoletlerini
Gecenin.
Avuçlarımda yıldızlar
Tutup da eteğinden
Yazdığım dizelerin
Ay ışığına
Tırmanıp gideceğim.
Nihavend sabahlar yakamozlanacak
Durup dururken
Mahur uykularından.
O’nadır kahrım
Oturup seyredeceğim...
30/07/2007
....Ayvalık....
H Hikmet Esen
Cevap Yaz