İncirin çekirdeğinde saklanır kimi hayat
Gözün bebeğinden süzülen ince sızıda sadakat

Kırışık alınlı kadından miras kalan acı
Çocuksu gülümseyişlerin namelerince akıcı

Seksek oynar üşenmeden güneş tepedeki yerinde
Kırlangıç kanadından kaçan özgür sesler
Hiç yolunu kaybetmez hüzün salınarak yuvasına iner

Bir ayası katranlaşmışken bir ayasında gül kokusu
Bir aya banarken sözü bir kavurur ayazın susuzluğu

Sırayla çaresizliğe içerler anların sessiz özü
Dans eder içeriden duyulmayan mutluluğun sözü

Kurak iklimlerden firar eden sevda masalları
İncesinden sazsız söylenen türkü yavanları
Bir teki bile feda etmez yerini diriltmez canları

Camlarında siyah tül çekilmiş ebruli yaşamlar
Kırkıncı basamaktan salınır aşağı tutmaz avuçlar

Yumulu gözlerden bakarken kirpik arası
Küçücük olur dünya acılar ümitlerin anası

Sızar tatlılık ihanetin kollarında süresiz
Ne çok ses dolaşır ayak uçlarında kimsesiz
Belki de bir gün bakarken görmeyi de bilirsiniz...

ASLI DEMİREL...