Gördüğüm en nice ’’benim’’ denilenler, ’’durdurun...’’
Durdurun ki; Geçip gitmesin..aman bitmesin...
Sigara paketini gözler iken buğulu cama nefes verir...
Öyledir ki realist olmak. Gibileri vardır... yoksuldur yalandan...
Sen der...Senin der...Beni sükut-u hayâl’e uğratmak...
Kitapları karıştırır...
İnsanlar’ın arasına karışır...
Ve öylesine yalnızdır ki...
Etraf çok kalabalıkdır...
Bozuk paralar yere düşüp dolanır iken..
Hani eskisi gibi aldırış etmez...
Gömleği’nin boğazına doğru iki düğmesi açıktır...
Rüzgar...Sever sevmesine de,
Artık ona karşı asabi olamaz...
Karşı koyamaz,
Yalnız kalamaz...
Ve tükenmek bilmeyen yorumları vardır...Eleştirileri de...
Ondan, Bundan, Şundan,
Sorunları Kafası’nı irdeler...
ve hani sis bulutu onun çok yakın ahbâbı’dır...
Bundandır her cümle ve kelamları’nın hâzinli sonu...
İsteksizlikleri, bahaneleri, sığ sezgileri...
Seni anlasa da anlamaz...
Çünkü böylesi vardır... onun için...
Herşey de ünlem şâhsiyeti kadar vardır....’’SORU İŞARETİ’’...