bu ağlayışların mendili yokduyguların darağacıydı kelimeleri hüküm veren gururunun hiç hissetmedi korktuğunu gönül, bihaber yaptığından sırtını dönüp gitmek saplamazdı belki hançeri damla damla gelirken acı henüz sıcaktı yaran yağmur tenini soğutup düşlerin üşüdüğünde bir şarhoşluk kalkar üstünden baş ağrısı, pişmanlık bu ağlayışların mendili yok gözyaşın yeri bulacak bir kurban arayacaksın aşk suçsuz bulunacak bu mahkemede üstelik birde müebbet yiyeceksin.. |