Bugün soğuk iliklerime kadar işledi kış gelip dayanmıştı kapıma
Sensiz geçireceğim ilk kıştı ilk yalnız kalışımdı
Üşüyen yüreğimle uyandım uykumdan
Perdeyi aralayıp baktım dışarıya
Beyazlara bürünmüştü sensiz nefes aldığım bursam
Kapadım perdemi duygularımı hükümsüz kılan yüreğim gibi
İlk kez bu kadar üşümüştüm sensizliğimde
Titriyen ellerimle dokundum ressimlerine
Sessizce açtım sensizliğin kapısını
Soğuk bir kurşun gibi işliyordu tenime
Unuttuğum umutlarımla senli kurduğum ümitlerimle
Kafamı kaldırıp etrafa baıkıyorum gizli gizli
Yağan karın sevincini yaşıyan çoçuklar gözlerimde
Mutluluk beyazlar üzerinde onların ufacık kalplerinde
Bense kırılan yok olan kalbimle devam ediyorum yoluma
Eğiyorum başımı beyazlara bürünmüş bu şehre
Hayalin iz bıraktığım caddelerde
Tebessümün bir kar tanesi avuçlarımda
Yokluğun akıp giden kelimelerimde
Beni bırakıp gittiğin yerdeyim beni sensizliğe bıraktığın yerde
Son kez sarıldığın nefesini son kez hissettiğim yerde
Kalbimin durduğu zamanın bi anlamının kalmadığı yerdeyim
Ben bu BURSA’nın sensiz yaşadığım her köşesindeyim
Savaşamadığım kendimle kokunu son kez içime çektiğim yerdeyim
Mavi_Gece…….