Sen gurbeti bilirmisin ?
bilirmisin gurbet akşamlarında kaldırımlarda yürümeyi
parklarda sokaklarda köşe başlarında
onca kalabalığın arasındaki yalnızlığı
bilirmisin
bilirmisin gurbet çocuğu
bilirmisin söyle

sen dertlerin çilelerin özlemlerin anası
ve sen gurbetin taa kendisi
yollar var dağlar var aramızda
işte baak
sıralanmış karşımızda dizili duruyor

Sen hasreti bilirmisin
bilirmisin ayrılığın ne demek olduğunu
hasret rüzgarlarında sürüklenmeyi
ve onun acısını tüm zerrelerinde hissettiğinde
insan olmanın farkını
bilirmisin
bilirmisin söyle
döndürdükçe felek çarkını değirmen misali içine öğünen
ve andıkça vatanını taa yüreğinden kopan
damla damla yaşları
işte baak
o benim gözlerimde süzülü duruyor

Sen özlemi bilirmisin
özlemeyi bilirmisin canı gönülden
ana yüreği kadar şefkatli ve sımsıcak
baharın gülleri gibi saf ve yumuşak
ummanlar gibi derinlerinde kalbimin
o simsiyah gözlerin özlemi
işte baak
o benim kalbimde kazılı duruyor

Sen çileyi bilirmisin
çekmekle bitmeyen o zehri tattınmı hiç
düşlerine bile prangalar vurulup
hiç kimsenin çekmediği cazayı çeken
kader mahkumunun çaresizliğini
bilirmisin
bilirmisin söyle
gülerek karşıladığım dertlerin
ağlayarak uğurladığım gülmenin
çileyle geçen bir ömrün acısı
işte baak
şu benim yüreğimde sızılı duruyor

Sen çareyi bilirmisin ?
sen çareyi bilirmisin
o benim ecelimdir
çaresizlikse kaderim
işte baak
o benim alnımda yazılı duruyor
o benim alnımda yazılı duruyor...
( kulubeci )