Yaşam bu,yaşıyorum işte...
Tabi buna yaşamak denirse
Senin için yaşıyorum dediğimde hayat kıskanmış olmalı ki aldı gitti senide...
Bak ! bu sarkıyı hatırlamısın ? az dinlemedik gecelerce.
Şimdilerde şiir yazıyorum kendimce
içinde sen ve ben olan şiirler...
Hani ikimizi hiç bir araya getiremedin diyip kızardın ya bana ! İşte o şiirler
Bak birleştirdim parçaları,çok çalıştım tek tek aldım bizi kaleme
Gecedende yardım istedim
Saolsun kırmadı beni
Gel otur dedim yanıma ey Gece
Oda dertliymiş meğerse...
Ben anlattım o dinledi
Geldi konu yine sana ve sevgimize
DUR...! dedim ey gece !
O yarayı hiç deşme
Sessiz ol ne olur ! değiş konuyu sessizce...!
Duymasın gönlüm onun adını
Duymasın bulutlar onun namını
Nasıl gitti o benden bilir misin sen gece?
Ne şiirler yazdırdı ardından gecelerce...
Şimdi duysa gönlüm onun adını , açar yine bayramlık ağzını
Gece o kadarmı dertlisin der gibi baktı önce
sonra içini çekti sineden sineye
Dökülü verdi mısralar dize dize
Kimse görmedi böyle bir meze...
Seni gömdük ey sevgili tarihe bu gece
seni rahatsız etmeye kıyamadım yine
üstünü agırdan örttüm sessizce
iyice...sıkı sıkı örttüm ki üşüme...
Gönlümün mezarı soğuktur her gece...!
Kim derdi ki sevgili ;
BENİ BIRAKIP GİTTİĞİN O GECE ,ŞİMDİ MEZAR KAZIYOR SANA GÖNLÜMDE....!