Dışarda bir ağaç,
dalında birkuş,
belli ki üşümüş.

Cıvıl cıvıl çocuklar.
Sevgililer kuytularda.
El, elde el avuçta.
Kulaklar sağır.
Gözler,
ille gözler konuşur.
Dışarda kar,
bende efkar var.

Kirli sokaklarda yürüdüm,
bir başıma.
Bir başıma parka gittim.
Islak bir bankta,
iki çocuk, kız oğlan.
Sarılmışlar.
Kötülük yok içlerinde.
Kar gibi temiz,
kar gibi beyaz duyguları.
Birbirini ısıtırlar.
Gölge gibi yanlarından geçtim.
Gölgelerde kar,
bende efkar var.

Bilmediğim bir sokakta,
dört çocuk,
ikisi uzun biri kısa.
Yaşları sekiz olmalı.
Birini farketmedim bile.
Yarattıkları oyunda yitik,
sıska bir kız.
Yere düştü.
Ağlamaklı,
üşüyor,
elleri ıslak.
Bir kadın seğrtti,
aldı sıska kızı.
Kadın kaygılı.
-Annesi olmalı.-
Kız,
gözleri oyunda,
annesine sokuldu.
Kuzey rüzgarlarında kar,
bende efkar var.


Sık görülmez İzmir’de kar.
Kar,
bu gün İzmir’de de var.
İzmir’de kar.
Bende efkar var.
Bende efkar !..

yolcu 9901