Sanma...

Sanma ki her şeyi alıp ellerime yapayalnız gideceğim
Zamanın çaldıklarını da seninle beraber sürükleyeceğim
Yaşanmamış sayacağım her bir saniyeyi
Saatin kadranını ileri alıp, zamanı es geçeceğim
Sanma ki seni bir anda yitireceğim
Seni her gün kendime ben, ben diye ekleyeceğim




Ah ömrüm, ah kaybolduğum zaman dilimleri
Deyip hayata hayıflanmadım ki, sakladım bendeki seni
Yaşanması gerekiyormuş demek ki anlayışıyla
Pişmanlık değildi anılara dem vuran duygular
Şu ulu çınarın heybetinde mana üstüne mana
Ömür verildikçe yaşayacak bir şahika
Aşk gibi, sevda gibi dudaklarda saklı izi
Buram buram gül kokuyor nefesi




Şimdiyse...

Soruyorum sana, okudukça okur musun kalbinin derinlerini ?
Söyle susma, dindirebilecek misin bensiz kalbinde esen kasırgaların dehlizlerini
Eksi sıfırın altında dışarıda lapa lapa kar
ve kalp yerindeyken say sayacağın kadar
Başarabilirsen ne ala
Pus dilin selamsız sabasında
Unutma ama sonunda
Anahtarı bırak kapının arkasına
Çayı demle, şekersiz içmem bilirsin




Bakar mısın bana ?
Ağlayan gözlerimsin
Bu sen misin...?



HAZAN