Karanlık ve karamsar yollarda,güven verendir ’gölgem’ olan benliğin
Her adımımda nakışlanır aşk ile bedenime,olur tüm benliğim...
İzlemek saçlarını uzaktan da olsa usulca
Her zaman değişilmez bir vakittir kendi kanımca...

Gözlerin,burnun ve dudakların
Bir ebedi eserden fırlamış olmalıydı,
Evvelden ahire,kalıcıydı güzelliğin,kaldırıcıydı...
Ve sevgi; hayallerin gücüyle uzakların yakın olmasıydı...


Kapıldı saçlarım saçlarının rüzgarına ey sevgili
Estir rüzgarını,varsın dökülsün sevgi yapraklarım
Yeter ki dur öyle karşımda çeksin kokunu çiğerlerim ebedi...
Kaybolma nolursun kal öylece,umrumda değil seninle yalan dünyanın hiçbir vakti...

Sadece,gözlerin ve gözlerim kalsın çizdiğin tabloda
Ben bakayım hep sana,nefes bile almadan
Gözlerimi gözlerinden almadan
Hiçbir karamsarlık engel olamaz yürekten bakışa
istersen dağları sok aramıza,ister kör eyle beni felek
Gönül gözü gördü bile,nakışladı bu güzelliği usul usul bu yüreğe...

Göz gördü göreli bu güzelliği
Hep kulağımda derinden gelen ezgilere,mutluluğumun eşliği
Dans ediyorum gözlerimi kapatıp
Dünya mı? O da ne? Ben bulmuşum dünyamı...
Diğerinden banane!

Ey sevgili sar etrafımı hadi kokunla, mutluluk ezgileri çalarken
Döndür başımı,savur saçlarını...
Önce bir gül ol yazayım üzerine aşkımı satır satır
Sonra açalım kanatlarımızı,tutalım ellerimizi
Uçalım terkedilmelerin olmadığı mutluluklar diyarına