Dikenli ellerini çek yakamdan
çizme her seferinde kanlı resmimi
düşüncelerim dilsiz nefessiz
isyan etmiyorum
ama bitkinim
artık yorgunum yıllara..

mor rengini bulaştırmış
alnıma kopya kalemi
yollarıma suyunu dökmüş
dizlerim amansız çökmüş
devrik sarhoş adımlarda
savrulup düşüyorum

delik deşik şimdi ruhum
sapladığın mızrap
canımı acıttıkça
uçuyorum pembe hayallerinden
kucağından
kurtuluyorum acılardan
bin bir yamalı yüreğimle
Havalanmadan düşüyorum…

Beyaz düşler gördüm
her baharı beklerken
deniz tuzu sarmış filizleri
çürüyor büyümeden
bedenim de baygın ağrılar
bitiriyor ömrümü…

mahşere kefaret mi öder?
günahkar omuzlarımda ki
mazinin çıkını

Boynumda asılı künye
Doğduğum günün silinmiyor izleri

Güneş saatinde batmadan
yapraklar düşüyor avucumdan
Birer birer
Daha hazan olmadan
Kelepçeledi ayaklarımı sorgusuz sualsiz
Bana sormadan…bana sormadan…

Neşe BALIKÇI
06/12/2010