Kalp nelere gark olmadı bir amansız aşk yüzünden
Hasretlerde kaldım her an bir zamansız aşk yüzünden
Körfezlerde sakin deniz doruklarda yanardağdım
Doruklardan akıp gittim bir dumansız aşk yüzünden

Yorgun kalbimin ateşi güz güneşim ervahımsın
Ne sitemim ahu zarım ne yürekte eyvahımsın
Başı sonu belli değil yazdığım bu son romanın
Senden gelene razıyım sevabımsın günahımsın

Bana gözlerini gönder sakın kızıp olmaz deme
Hayallerin şeref verdi geçen akşam viraneme
Bir başıma kâbuslarla boğuşurken gece gündüz
Beni yine suçlu buldu yargılandığım mahkeme

Yerim yurdum yitik benim neredeyim şaşırmışım
Yüreğimi rüzgârların kanadında aşırmışım
Bu sevdadan şüphe etme beni bu şüphe öldürür
Yüreğinden akan koru yüreğime düşürmüşüm

Yokluğuna dayanamam ahlarım arşı boyladı
Yunus gibi yandım durdum gel gör beni aşk neyledi
Bin cefaya razı oldum seviyorum demen için
Duydum sende aşıkmışsın sabah meltemi söyledi

Hasretinden kor olayım sende bana yanacaksan
Çölde kuru dal olayım eğer gelip konacaksan
Dediler ki hasret zehir ağır ağır öldürüyor
Gözüm kapalı içerim ellerinle sunacaksan

Ey yar! Gel öp yüreğimden kerametlerin görünsün
Ayrılığa sebep olan kızgın çöllerde sürünsün
Coşari der ki ey canan kusurum varsa bağışla
Bağışla ki gözlerinde yorgun yüreğim barınsın

07.12.2010/Samsun

İbrahim COŞAR