HASRETLİK ATEŞİ

Aramıza dalıyor serin bir rüzgâr
Griye boyanmış bütün renkleri
Kayboluyor güneşimin sıcaklığı
Yağmurdan sonra ki gökkuşağı
Söküp atamıyorum maviliklerimi

Dalgalar üzgün gün boyanıyor siyaha
Misafirlerini özler soluksuz kalmış kıyılar
Kumru gibi bakışırdı sevgililer
Kendisiyle konuşuyordu tüm dertliler
Dinlerdi tüm güzelliklerini paylaşırdı

Bir sonbahar akşamında
Dalgaların sesi hala kulağımda
Kuşlar şakır ağaç dallarında
Teşekkür ederim arkadaşlığınıza
Gün batıyor artık bu güzel diyarda

Balık tutma hevesiyle geçirdiğim günlere
Motor sesleriyle dolu balıkçı kahvesine
Çıtır simit satan dedeye çaycımız Sinan’a
Elveda demiyorum artık bu ayrılığa
Bir süre yalnızca uzak kalacağım sizlerle

Yine ziyaretinize gelirim korkma
Bu sevda bende oldukça
Hep dertleştiğim kıyıları özledikçe
Hasretlik ateşi düştükçe yüreğime
Yalova’m soluğu alırım ben yanında

Nihal 26.10.2010


Not: Ayrılmayı düşündüğüm bir anda
Yazmıştım.