25
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1846
Okunma

yine sonbahar
ne hüzünlü bir bahar
sarı da hüznün rengi
sararıp solar ya hastalar
ayrılığın acısı da
çöker yüreğe, ve de
biter mi bazı sevdalar ?
hazanın rüzgarına kapılıp
anlaşılmaz bir hüzün
çalar yürek kapısını
evet kaçılmaz
her mevsim yaşanacak ayrı
doğanın kanunu bu...
ağaçlar son hızla soyunuyor
yağmur, fırtına git gide şiddetli
ve rüzgar etkili esiyor
eğiyor başını yere bütün dallar
ne çiçek var şimdi, ne de ısıtan güneş
soğuk sevgisizlik gibi, doğa ölüyor...
bahar gelecek tabii
sokakta kalanlar, zavallı insanlar
ve de bütün canlılar
nasıl dayanacaklar
gelecek bahara kadar ?
Allah bilir....
sarı hüznün rengi, ayrılığın da rengi derler
şimdi her taraf sarı, nereye baksan sarı
sarardı dünya, ta ki bahar gelene kadar
yeşillere hasret kalacağız, ölüp ölüp
yeniden dirileceğiz elbet, sabret gönül sabret
sonbahar kışa döndü artık....
soğuk sevgisizlik gibi
soğuk ve açlık çekilmez derler
bir de çirkinlik...
güzelse gönül, bir kuş gelir pencerene
bakar gözlerine, seni sevindirir
bekler bir avuç yemi, sanki sana güler...
kış’da da güzellik vardır elbet
bir can’a bakabilirsen, kimbilir
bu, bir kuş bile olabilir
sen sıcaktasın, sen toksun, keyfin yerinde
lakin, sokaklarda yaşayanlar var, sersefil
ağaçlar soyundukça üşüyorum
döküldükçe yaprakları bir bir
hayatın cilvesi bu, ne denebilir, kimbilir ?...
serapertence02/12/2010
5.0
100% (17)