18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2069
Okunma

Aslında pazartesi günleri de hüzün günüdür benim için,
nedendir bilmiyorum,
cuma gününün coşkulu neşesi, pazartesi gününün hüznü..
Bugün hem pazartesi hem de hüzünlü bir şiir.
İki hüzün bir neşe eder mi ?..
Günlerden ayrılıktır
Suskunluk günüdür
Yüklemsiz kalıyor
Cümlelerin karşılayamayacağı duygular
Buruk bir kördüğüm
Ve bilirsiniz
Günler, aylar, mevsimler, yıllar
Artık hep hüzün
Bakışlardaki sessizliktir
Beraber güldüğümüz zamanları değil de
O son bakışını hatırlıyorum
Yoksa bir heveste kaçıyor
Boğazımdaki düğüm
Küsüyorum gittikçe yaşlanan gözlerime
Ve hiçbir ses
Sessiz kalamıyor bu hıçkırık gürültüsüne
Bağlansa yerinde durmuyor hüzün
Dünyanın en iyi korunan kalelerinden
Tüm kalemlerinden kaçıyor artık
Bodoslama çıkıyor herkesin önüne
Yüzü baştanbaşa bağışlanmış yeni bir hüzün
Mavi renkli gece vaktidir
Ay ışığında saklıdır hüzün
Gecenin ılıklığının nemli toprak kokusu
Geçen bir bulutun
Ay ışığına yansıyan gölgesidir
Sonbaharın adıdır hüzün
[ 30.07.2007 – b@ileys17 ]