Kendimi sensiz kanadı kırık bir kuş gibi çaresiz.
Derin bir kuyuya düşer gibi yalnızlık yüreğime,düşüyordu..
Orhan Veli’nin dediği gibi:
<<Yaş otuzbeş dante gibi ortasındayız ömrün>>
Gençlik avuçlarımızdan uçtu , uçacak.
Düşünmeye vakit yok .....
Hayat kısaldı kısalacak....
Sevgisi yüreğimden taşan , gözlerimden fışkıran...
Çöle dönmüş gönlümü yeşertiyor gülüşün.
Kar çiçeğinden güzel senin tabi halin.
Sanki gül bahçesinden bana uzanan elin.
Sen benim şu gönlümde sonsuz kalacak yarsın.
Bir kuş gibi süzülerek sensizliğe gidiyorum.
Gözlerime yazdım seni harf harf..
Bir nakış gibi yüreğime işledim adını
Avuçlarıma dökülen hasret gözyaşlarına.
Tenime değen her yağmur damlasından.
Adını içtim yudum yudum...
Düşen damlalar toprağı doyurdu, sevdamı besledi.
Havaya yazdı, her nefeste yaşadım yudum yudum.
İçtiğim yoluğun da boğazıma düğümlenen,
Suya yazdım seni...Yazdımda sevdim.
Dağlardan esen rügarları avuçladım.
Saçlarına değmiştir kokunu getirdi diye.
Yollarını gözledim belki ansızın gelirde bulamazsın diye.
Tren istasyonlarını mekan tuttum .
Gittiğimiz çay bahçesinde , masada gül.....
Seni bekliyorum gelirsin diye....
Dedimya en çok ben sevdim seni....
03.07.2010 GÜLSEREN AKDAŞ