SEVDALAR DA ÖLÜR

Gün kararır, solar rengi bulutların.
Sesi duyulmaz olur saatlerin, zaman durur.
Bir yılan gibi çöreklenir hüzünler yüreğinde,
Yanar umutların, savrulur duman duman,
Sevdalar da ölür...

Solan bir gülün çığlığını duyarsın, için acır,
Suya hasret toprak gibi, yanan yüreğinin sesini duyuramazsın.
İsyanların bulanık bir nehir gibi akar zamansız,
Bakınca aynaya, gözlerinde göremezsin yarınları,
Sevdalar da ölür...

Anlatamazsın sevdiğini mehtaplı gecelere, küser yakamozlar.
Öksüz kalır aşk, baykuşlar gökyüzünde dans etmeye başlar.
Kurşun gibi ağır gecelerde, saklarsın gözyaşlarını kendinden,
Artık aldığın nefes bile acıtır içini,
Sevdalar da ölür...

Sevdalar da ölür, yok olursa sevgiler.
Tarifsiz acılar içerisinde kıvranırsın, kimse tutmaz elini.
Düşlerinde bile yalnız kalır, bir dağ gibi yıkılırsın.
Ve yaşadığın o güzellikler ısıtmaz artık yüreğini,
Sevdalar da ölür seninle beraber.....

Kemal KÜÇÜKTEKİN
18.04.2010
KARAMAN