Ey dost
Sen onadeğil dost yüreğine güven
Bak yüreğinide almış giderken,
Seni ve yüreğini sevmeyen,
Ne yapsın kiii, senin yüreğini....

Eey dost en son ne zaman gördün?
Kalem mi? kadim mi dostun?
Kimi dostluk yüreklerde yaşar,
Kimi dostluk engel tanımaz aşar...

Dostluğunu eleştirmek ne hattime
Dostluk anlatılmaz iki dörtlükle
Dostun belliki bir garip
Senin dostluğun ise ondan müzdarip...

Dost dosttu vursada sırtından
Dost kurşunu geçmet dost postundan,
Topraktan başlayan dostluk bitmez
Bir tokala menekşe tarlası bozulmaz!!!

Dostun nezaman gitti nereye?
Bu ne tez, bu ne acele, ne acele
Almşsın dostluğu kaleme
Hep önyargılısın dizelerinde
Dost dostu düşürmez dilden dile....

Diyorsun ki dizelerinde
Şimdi yüreğimide alıp gittin,
Mutlumusun mutlu oldun mu söyle,
Vermişsin yüreğini eline
Neden müsade ettin çekip gitmesine...

Mademki yüreğin dostunun yüreğinde
Dosttunun dostluğundan nasıl düşersin şüpeye,
Efkarından beter sitem karın dizelerinde
Ey dost gel eyleme
Dostunun dostluğuna söz söyletme....

Kimi dostluklar yüreklerde yaşar
Kimi dostluk engel tanımaz aşar,
Dost dostu böyle kaleme almaz
Dost dosttun sözüne alınmaz....

Dost dosttu asla satmaaaaaazzz
Hele hele heç atmaaaaaaazzz,
Ey şairin yüreğinden süzülen dizeler
Selam olsun kalem ve kadim dostluklara
Eski dosttan düşman olmaz
Bir tokatla menekşe tarlası asla bozulmaz!!!

14 / 12 / 2010
Orhan Soycan