0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
893
Okunma
Ben rüzgârlı bir havada,
Yönünü arayan bir martı.
Sen ise dalgalı bir denizde,
Sakin bir liman arayan yunus balığı.
İkimizi karşılaştıran neydi biliyor musun?
Yaşam savaşı,
Yaşama aşkı,
Nerde buluştuk.
Yaşamın kıyısında.
Sen hayata tutunmaya çalışıyordun.
Ben kıyıda,
Kuruyan hayallerimi,
Filizlendiriyordum.
İkimizde çok ürkektik.
Korkmuştuk.
Yaşam savaşı bizi çok hırpaladı.
Yaşama aşkı duygularımızı,
Sebepli sebepsiz baltaladı.
Kimi zaman çok ağladık.
Kimi zaman çok güldük.
Oysa biz karşılaşmadan önce,
Çok özgürdük.
Yok, oldu özgürlüğümüz
Sığınacak bir liman bulduk derken,
Biz birbirimizi öldürdük.
Söyle bana:
Halloldu mu hiç bir şey,
Hangi sorunlarımızı çözdük.
Hep savaş hep savaş.
Yaşam bile elimizden gidiyor yavaş yavaş.
04.12.2010
Orhan OYANIK
Çan
