Ah bir bilsen yüreğimdeki beni
sadece birkez görebilsen gözlerimdeki yerini
birgün görmek için,
camlarda bekleyişin düşüyor her seher vakti aklıma...
bir de gözlerin,hiç birşeyden haberi olmayışı
yalnızlığın simgesi gibi tebessümün.
yüreğimi bilsen,gözlerimdeki yerini görsen...
belki sen mutlu olursun ancak ya ben?
sonsuzluğu müjdeliyorsun bana,
her perde aralanışında,
sonsuzluğa giden bir yolun kapısını açıyorsun aslında...
sen de farkında değilsin sevmenin.
sen de bilmiyorsun sevginin yürekleri tutsak ettiğini
Aslında kalbin çok şey anlatıyor da
susturuyorsun yürek sesini.
Bırak çağlasın,anlatsın,itiraf etsin
Ne yazık ki,söylemenin yapmaktan daha kolay olduğunu biliyorum
Susmak!
Susmak en iyisi diyorum kendimce...
Belki sen bugün seni arıyorsun bana bakarken
ancak yalnızlığa demir atmış yüreğim
limanında bekleyecek belki de sessizce
birgün veda etmeden gidecek yüreğim
işte o gün son görüşünün şerefine üzüleceksin...
yanık bir yürek bırakmak istemiyorum ardımda.
sevmeyi bilsemde,sevildiğimi bilmiyorum aslında
ne seni tutsak edeceğim yüreğime
ne de ben tutsak olacağım başka yüreklere
hüzün mevsimi de yetmedi yüreğine "elveda" demeye...